การเดินทางครั้งสุดท้าย

คนขับแท็กซี่มารับผู้โดยสารของเขาในตอนกลางคืน หญิงชราคนหนึ่งยืนอยู่นอกอาคารพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง เขายิ้มให้เธอขณะเดินไปที่รถและถือกระเป๋าของเธอไปที่ท้ายรถ

ขณะที่พวกเขานั่งรถไป เขาถามเธอว่าเธอต้องการไปที่ไหน…

หลังจากที่ให้ที่อยู่แก่เขาแล้ว เธอถาม…ขับผ่านตัวเมืองเพื่อไปที่นั่นได้ไหม?

มันใช้เวลานาน…คนขับรถแท็กซี่พูด

ผู้หญิงคนนั้นยิ้ม….ไม่เป็นไร ฉันมีเวลาก่อนที่ ฉันจะไปโรงพยาบาล

คนขับรถแท็กซี่มองไปที่กระจกมองหลัง ดวงตาของเธอเป็นประกาย….ฉันไม่เหลือครอบครัวแล้ว….เธอพูดต่อ หมอบอกว่าเหลือเวลาไม่มาก

เขาเอื้อมมือไปปิดมิเตอร์อย่างเงียบ ๆ

พวกเขาขับรถเป็นเวลาสองชั่วโมงโดยผู้หญิงคนนั้นได้เล่าให้คนขับแท็กซี่เห็นอาคารต่างๆ ที่เธอเติบโตขึ้นมา เธอทำงานที่ไหน และได้พบกับสามีของเธอ ที่ไหน

เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มขึ้น พวกเขาก็หยุดอยู่ อาคารโรงพยาบาล ซึ่งมีเจ้าหน้าที่สองคนทักทายพวกเขา คนขับรถแท็กซี่ถือกระเป๋าเดินทางของเธอไปส่ง และเธอก็นั่งบนรถเข็น

ฉันต้องจ่ายเงินคุณเท่าไหร่….หญิงชราพูด

คนขับรถแท็กซี่บอกว่า…ไม่คิดเงินครับ

คุณต้องทำมาหากิน…. หญิงชราตอบ

ฉันมีผู้โดยสารท่านอื่นด้วย…คนขับรถแท็กซี่ตอบ

เขาก้มลงกอดเธอโดยไม่คิดอะไร

เธอกอดเขาแน่น

คุณได้ให้ช่วงเวลาแห่งความสุขแก่หญิงชราคนหนึ่ง ขอบคุณมาก…. หญิงชราพูด

เราไม่เคยได้รับรู้เรื่องราวของผู้คนที่เราพบ ความเมตตาและความรักเพียงเล็กน้อยเป็นสิ่งที่จำเป็นในการสร้างความแตกต่างในโลก